El QUE VA A EMERGENCİA SOLO

Acile Tek Giden, Profil Kitap, 2017

 

El modista que se le quiebran las agujas de una en una

Pensó que podía cocer su destino, se equivocó

Lo que se ve en el espejo:

Como si estuviera pensando en el botón que lo tenía preocupado

Todavía hay tiempo, para pensar

 

En la noche va solo con su enfermo a emergencia

El pasajero que no saludaba, es la misma persona en el fondo

El camino es una mugre que las canciones no pueden limpiar

             Cuanto más miras, mas crece

 

En los vidrios las cuentas anteriores

En mi cabeza conversaciones sin limites

-Como cuando la leche hierve a tiempo, estamos otra vez solos

-No estás lo suficientemente solo, menos descalzo

 

Estoy pensando en cocer mi sonido interno

Pero como quiero eso, Si supieran

Mirando un ‘’circulo de pasiones’’

El mundo parece el funeral que alcanzaste

 

---

 

ACİLE TEK GİDEN

 

İğneleri teker teker kırılan terzi

Dikerim sandı yazgısını, yanılgı..

Aynada görülen:

Düşecekmiş gibi durup tedirgin eden o düğme.

Henüz vakit var, daha var düşmeye.

 

Gece tek başına acile giden hastayla

Kendisine hiç el sallanmayan yolcu, aynı insandır aslında.

Şarkıların temizleyemediği bir lekedir yol,

             baktıkça artar.

Camlarda dünün hesaplaşması

Kafamın içinde sayısız konuşma var:

-Tam vaktinde taşması gibi sütün işte yine yalnızız.

-Yeteri kadar yalnız değilsin, yalın hiç değil.

 

İç sesime dikiş atmayı düşünüyorum

Ama nasıl istiyorum bunu bir bilseniz

“ Tutuklular Çemberi”nden bakınca

Yetişemediğin cenazeye benziyor dünya.